Waarom agile? Waarom op de boerderij? En wat als een teamlid geen zin heeft om de koe te melken of de stal uit te mesten? Henk Vroom, oprichter van en trainer bij Agile Leren op de Boerderij, vertelt over zijn visie op agile en enkele van de meest waardevolle momenten van zijn agile trainingen.
Waarom bouw jij je bedrijf rond agile en niet andere projectmethodes?
“Omdat ik oprecht geloof in de agile manier van werken. En ik heel graag met teams en organisaties bezig ben om hen verder te helpen, hun leren te versnellen. Agile is een prachtige manier om dat te doen. En specifiek agile omdat de methode heel erg focust en tegelijkertijd wendbaarheid toestaat en omarmt. Ik geloof ook dat dat nodig is in de maatschappij waarin we leven. Je moet snel schakelen, meebewegen. En agile maakt dat mogelijk zonder dat het de focus verliest.”
Is dat ook waarom agile jou zo fascineert?
“Als persoon hou ik van dingen voor elkaar krijgen, zowel in mijn persoonlijk leven als mijn zakelijk leven. Ik vind het dan ook mooi om andere mensen en teams daarbij te helpen. Agile is een hartstikke goede tool daarvoor. Het helpt ook mee dat het tegenwoordig maatschappelijk gezien wordt als een eigentijdse werkmethodiek.”
Is agile niet trendgevoelig?
“Nee, dat denk ik niet. Deze golf is er al een tijdje en ik zie hem nog helemaal niet neergaan. Ik geloof best dat er straks ook weer andere terminologie komt. Daar heb je volgens mij altijd mee te maken in het leven. Maar in agile zit een kern die onveranderlijk is; je leert door doelen te stellen, te doen, daarop te reflecteren, bij te sturen en weer door te gaan. Die hele cyclus is natuurlijk al duizenden jaren oud.“
Hoe zie jij agile in verhouding tot andere projectmethodieken, zoals de watervalmethode?
“Om het even kort uit te leggen: aan de ene kant heb je de watervalmethode en aan de andere kant agile. De ene is heel planmatig, waarbij alles goed wordt doordacht en vastgelegd zodat het allemaal klopt zoals je met elkaar hebt bedacht. Dat heeft een bepaalde waarde. Agile is ook goed doordacht maar geeft tegelijkertijd heel veel wendbaarheid en legt de verantwoordelijkheid bij het team om in the moment bij te sturen. Ik vind beide methoden even waardevol, maar ik vind agile leuker.”
Zit er ontwikkeling in de projectmethodiek?
“Ja. Agile is ooit bedacht om toegepast te worden binnen de ICT sector. De laatste 5 tot 10 jaar is het ook op allerlei andere afdelingen binnen organisaties toegepast. Denk bijvoorbeeld aan HRM en marketing. Steeds meer branches, sectoren en onderdelen van organisaties zien in dat agile bij kan dragen. Het wordt dus steeds breder toegepast. Met deze ontwikkeling zie je ook maatwerk ontstaan. En daar geloven wij bij Agile Leren op de Boerderij sterk in. Om juist te kijken hoe agile binnen een specifieke organisatie past.”
Hoe ziet agile eruit over tien jaar?
“Ik denk dat het er dan nog steeds is, maar dat we het dan normaal zijn gaan vinden. Dat het gek is als je het niet hebt. Lean is ondertussen bijvoorbeeld in veel processen gangbaar. Wat overigens niet wil zeggen dat het overal goed geïmplementeerd is en gebruikt wordt. Maar er is niemand meer die zegt dat het een raar idee is of dat je het niet zou moeten doen. En dat is bij agile over 10 jaar denk ik ook het geval.”
Jullie bedrijf heet Agile Leren op de Boerderij. Waarom juist een boerderij?
“Het hoeft niet per se op een boerderij, alhoewel Agile Leren op de Boerderij dat natuurlijk wel ernstig suggereert. Dat komt primair door mij; ik ben opgegroeid op de boerderij. Maar ik merk ook gewoon dat klanten het heel erg leuk vinden om daar te zijn; ze zijn even helemaal weg van kantoor. Dit maakt dat mensen echt even openstaan voor nieuwe dingen en met zichzelf en met elkaar een nieuw gesprek kunnen aangaan.”
Je noemde net al dat je boerenzoon was. In hoeverre denk jij dat jouw afkomst een rol speelt in je enthousiasme over agile?
“Wat ik op de boerderij waar ik ben opgegroeid miste was planmatig werken. Mét flexibiliteit, omdat je als boer ook flexibel moet zijn. Mijn vader was daar niet zo mee begiftigd om dat in Oudhollands mooi te zeggen. Nu heb ik eindelijk de mogelijkheid om het leven te herhalen zoals ik dat vroeger geleefd zou willen hebben door op de boerderij het boerenwerk te doen, maar dan wel met een methode die werkt. Dus ja, mijn afkomst speelt zeker mee.”
Wat wil je dat het team aan het einde van de dag geleerd heeft?
“Het belangrijkste dat ik hoop is dat ze enthousiast zijn geworden over agile. Dat ze denken ‘Wauw, dit is echt gaaf. Dit willen wij ook’. En dat kan natuurlijk alleen maar als zij dan ook de voordelen zien en hebben ervaren.”
Wanneer is het voor jou een geslaagde dag?
“Toch echt als het team enthousiast is geworden over agile. Dat er iets is ontstaan in de teamdynamiek. Je ziet dit na afloop vaak aan de blije gezichten op de teamfoto.”
Tijdens de training word je onderdeel van het team, maar kan je er ook op het juiste moment uitstappen. Doe je dat bewust?
“Ja, maar ik denk dat ik het ook deels onbewust doe. Voor mij is heel logisch om af en toe uit de groep te stappen, het hele proces te bekijken en dat met de groep te bespreken. Ik voel me eindverantwoordelijk voor alles wat tijdens de training gebeurt. Maar tussendoor sta ik zij aan zij met het team om hun problemen te tackelen. Dat vind ik fijn’.
Hoe ga je ermee om als het stroef loopt? Als teamleden geen zin hebben om de koe te melken of de stal niet schoon willen maken?
“Dat heb ik nog nooit meegemaakt, dus dat zou een nieuwe uitdaging zijn. Maar dat zegt ook wel dat mensen het blijkbaar allemaal hartstikke leuk vinden om te doen. En er is ook voldoende ruimte om datgene te doen wat je graag doet. Als je geen koe wilt melken, dan melk je geen koe. Daarnaast dagen Ale, Jimmy en ik mensen in het begin van de training uit om stil te staan bij wat hun persoonlijke behoefte is. Daar willen we op aanhaken en invulling aan geven. En dat werkt ook heel goed. Mensen voelen, horen en zien dat we hun persoonlijke behoeftes centraal stellen.”
Wat is het meest bijzondere of meest opvallende wat je tot nu toe met een team hebt meegemaakt?
“Heel veel dingen, maar één situatie is mij het meest bijgebleven. Dat was met een team dat de afrastering ging verbeteren in het land. Een van de mensen vond eigenlijk niets leuker dan palen de grond in te meppen met een hele grote voorhamer, dus dat deed hij ook. Toen we later de filmpjes terugkeken en hij zichzelf zag besefte hij dat hij eigenlijk helemaal geen oog voor de rest van het team had tijdens de opdracht. Hierdoor ging hij nadenken over zijn rol als directeur en realiseerde zich dat hij niet de people manager was die hij dacht dat hij was. Verder is het ook gaaf om te zien dat teams met elkaar de koeien melken. Dat geeft zoveel reuring en enthousiasme. Dat is gewoon een feestje.”
Leave a Comment